عادت های بد استفاده از گوشی های همراه کم نیستند. وسیله ای که همچون یک تیغ دو لبه مزایا و معایب فراوانی دارد و این به شما بستگی دارد که تا چه اندازه از آن مفید استفاده کنید. گوشی های هوشمند امکان ارتباط آنی و دسترسی به اطلاعات نامحدود را برای ما فراهم می کنند و در عین حال به حفظ نظم زندگی هایمان هم کمک می کنند. اما گاهی می توانند مخل زندگی و حتی مانعی بر سر راه موفقیت باشیند اگر از آن ها درست استفاده نکنید.

 صرف زمان زیاد در شبکه های اجتماعی، دریافت دائمی نوتیفیکیشن ها و خوابیدن نزدیک گوشی تلفن همراه بیش از چیزی که فکرش را می کنید به بازدهی و خلاقیتتان آسیب می رساند.

در این مقاله‌ی هاو کن یو، طبق گفته‌ی متخصصان در مقاله ای که در سال 2019 منتشر شده است 10 مورد از عادت های گوشی های هوشمند که خلاقیتتان را تخریب می کنند و بر سر راه موفقیت شما قرار می گیرد، مورد اشاره قرار گرفته اند.

کار کردن با گوشی تلفن در محل کار که زمانی از نشانه های منفی یک کارمند بود، اما این روزهاعادی شده است. مگر می شود شخصی را از استفاده از گوشی هوشمند  برای ساعت های منع کرد.

ته پینگ چن، گزارشگر روزنامه‌ی وال استریت می گوید پیام های متنی در آمریکا عمیق ترین حمله ها در محل کار را ایجاد می کنند. اما پیام دادن به رئیستان می تواند منجر به پیام های تصادفی مانند “عاشقتم” یا “مرد دلیر من” منجر شود. شاید باورش سخت باشد اما بخشی از اخراج ها و مشکلات محل کار به دلیلی پیام اشتباه دادن در محل کار به افرادی که نباید، اتفاق افتاده است.

چن می نویسد، “اگرچه ایمیل به ارتباطات کاری جمعی کمک می کند، اما صندوق ورودی پیام ها یک امر ترکیبی تر است، که در آن پیام هایی از دوستان و خانواده با ابلاغیه هایی از طرف رئیسان و همکاران در یک جا قرار می گیرند.

علاوه بر تبادلات ناشیانه‌ی پیام ها، اشتباهات دیگری هم وجود دارند که کارمندان با عادی شدن کاربرد تلفن همراه در محل کار مرتکب آنها می شوند. به عنوان مثال استفاده‌ی بیش از حد از تلفن همراه‌ یا وجود خیل عظیمی از نوتیفیکیشن ها و آهنگ های هشدار پیام می تواند خلاقیت و بازدهی را کاهش دهد.

چیزی که با ذکر این مثال ها می خواهیم به آن اشاره کنیم، از بین رفتن تمرکز به دلیلی وجود نتیفیکیشن های زیاد گوشی است که مدام حواس شما را از کار پرت و متعاقبا بهره وری در کار کمتر و کمتر می شود.

جردن ژاکوب که‌یک روان درمانگر در شهر نیویورک است می گوید، “در طول یک وضعیت در حال گردش، زمانی که فرد در کارش غرق شده است، کارآیی و بازدهی اغلب در اوج خودش است.”

طبق گفته‌ی ژاکوب، تلفن های همراه به خاطر سطح تکنولوژی که فراهم می کنند، درحالیکه فوق العاده هستند، وضعیت بر هم زدن تمرکز حواس را هم تقویت می کنند. گوشی های هوشمند، ما را از جریان کار بیرون می آورند که این امر برای کارآیی بسیار اساسی به شمار می رود. او می گوید، “ما دائما فرایند فکری مان را قطع می کنیم” و اضافه می کند که، “به عبارت ساده تر گوشی هایمان، ما را از زمان حال دور می کنند.”

احتمالا برایتان مقدور نیست که در محل کار کاملا از شر گوشی همراهتان خلاص شوید، اما می توانید گام هایی را بردارید تا اجازه ندهید این گوشی های هوشمند بر سر راه رسیدنتان به اهدافتان قرار بگیرند.

اولین گام برای کارآمدتر بودن این است که تمامی راه هایی که گوشی ها مانع متمرکز ماندنمان می شوند را شناسایی کنیم. ژاکوب و جاناتان آلپرت، روان درمانگر و مؤلف کتاب «شجاع باشید: زندگی تان را در 28 روز تغییر دهید»، عادات تلفن همراه که مخرب کارآیی و خلاقیت هستند را تقسیم بندی می کنند:

10 عادت مخرب کار با گوشی همراه

عادت چک کردن مدام گوشی

ایمیل ها روی گوشی تان که بدون فکر و از روی عادت است می تواند به راحتی شما را از وضعیت در حال جریان که لازمه‌ی کارآیی است خارج کند.

طبق گفته‌ی ژاکوب، گوشی های هوشمند ما را از بودن در زمان حال دور می کنند. وقتی دائما در حال بررسی ایمیل ها، مسیج ها و کارهای شخصی مان هستیم این کار این ذهنیت را در ما ایجاد می کند که “به جای اینکه فقط اینجایی که هستیم باشیم، در حال انجام فلان کار هستیم.”

شکار لحظات با گوشی


گاهی با دیدن یک صحنه جذاب و یا حتی برای شکار لحظات به گونه ای  فرد دست در جیب خود می کند که گویی گزارشگر شبکه بی بی سی است.

اینکه دائما گوشی تان را برای گرفتن عکس بیرون بیاورید شما را از بودن در لحظه باز می دارد.

یکی از نقاط قوت گوشی های هوشمند امروزی دوربین های با کیفیت و سرعت بالایشان است. این خیلی عالی است که بخواهید از اینجا و آنجا عکس بگیرید و به عنوان یادگاری از یک لحظه‌ی خاص نگهشان دارید، اما به قول ژاکوب اینکه نقش عکاس مجالس را بازی می کنیم راه دیگری است برای اینکه نتوانیم در لحظه زندگی کنیم.

ایجاد وسواس به دلیل وجود گوشی های هوشمند

چک کردن رسانه های اجتماعی در گوشی تلفن همراه باعث می شود در مورد چیزی که هرکس دیگری در مقابل ما به نام کار واقعی انجام می دهد وسواس پیدا کنیم.

رسانه های اجتماعی می تواند باعث شود نسبت به زندگی دیگران وسواس پیدا کنیم، اما ژاکوب می گوید این رسانه ها برای ما هم پایگاهی هستند تا بتوانیم درباره‌ی آنچه که انجام میدهیم یا انجام داده ایم به فالورهایمان فخر فروشی کنیم.

مشکل پیام دادن به جای گفت و گو وتماس

پیام دادن به افراد مانع از صحبت کردن و مکالمه‌ی شما با اطرافیانتان می شود. چیزی که بسیاری از مواقع به دلیل نبود احساسات در پیام باعث بروز مشکلات جدی بین افراد می شود. چیزی مینویسید و چیزی دیگری برداشت می شود.

طبق گفته‌ی ژاکوب پیام دادن به افراد دیگر باعث می شود بیشتر روی کاری که آنها انجام می دهند متمرکز شوید و این حواستان را از هر کار مؤثر دیگری که باید به انجام برسانید پرت می کند.

ارزش قائل نبودن برای خود و تنهایی

اینکه همیشه گوشی تان را بیرون بیاورید و سر گرم اینستاگرام، توییتر و شبکه های اجتماعی شوید مانع از این می شود که زمانی را به تنهایی تان اختصاص دهید و نسبت به آنچه که باید انجام دهید بازخورد نشان دهید.

ژاکوب معتقد است ما ظرفیت تنها بودن را ازدست داده ایم.

امروزه ما به گوشی های هوشمندمان به عنوان اولین تندیس دلبستگی مان فکر می کنیم؛ همه‌ی افرادی که می شناسیم و دوستشان داریم در گوشی مان زندگی می کنند و از طریق همین گوشی است که با آنها صحبت می کنیم. فضایی را برای خودمان نداریم تا بیاندیشیم، بازخورد نشان دهیم و دیدگاهی نسبت به خودمان پیدا کنیم، این همان کاری است که قبل از این انجام می دادیم.

شناخت و رشد خودمان مؤثر ترین کاری است که انجام می دهیم و اغلب گوشی ها مانعی برای انجام این کار هستند.

استفاده از اپلیکیشن های به اصطلاح بهره وری شخصی

برنامه های بهره وری می توانند در متمرکز ماندن و به انجام رساندن کارها کمک کنند، اما می توانند به تلاشتان آسیب هم برسانند

اگرچه آلبرت فکر می کند برنامه های سودمندی هم وجود دارند که می توانند مفید واقع شوند، اما معتقد است که تکیه کردن صرف روی آن ها یا دانلود کردن یک برنامه‌ی نادرست می تواند دقیقا برعکس عمل کند. طبق گفته‌ی او بهترین راه برای مؤثر ماندن این است که‌یک ذهنیت درست داشته باشیم.

طرز فکر یک نفر می تواند روی رفتارهایش، طرز عملش، و در نهایت خروجی هایش تأثیر بگذارد. افراد باید امیدوار باشند که ایجاد یک ذهنیت مثبت ممکن است.

درگیر اپلیکیشن ها و نوتیفیکیشن شدن

درگیر شدن با نوتیفیکیشن هایی که روی صفحه نمایان می شوند می توانند حواستان را پرت کنند.

به قول آلبرت، چه نوتیفیکیشن مربوط به‌یک پیام متنی باشد یا یک خبر می تواند حواس بسیاری از افراد را از به انجام رساندن کاری که شروع کرده اند پرت کند. او پیشنهاد می کند نوتیفیکیشن رسانه های اجتماعی را به طور کامل خاموش کنیم. او معتقد است این نوتیفیکیشن ها و زنگ های هشدار پیام صرفا حواس پرت کن هستند و حاوی هیچ چیز فوری نیستند. اگر هم واقعا منتظر یک اطلاعیه فوری هستید گوشی ها دسترسی کامل برا فعال کردن هر مورد به صورت جدا گانه را دارند.

باز کردن یک برنامه می تواند به باز شدن برنامه‌ی بیشتر و بیشتر منجر شود

با اپلیکیشن ها، اینترنت و دیگر ویژگی های گوشی های هوشمند یک لحظه به خودتان می آیید و می بینید در حفره‌ی هزارتوی حواس پرتی ها فرو رفته اید.

 به ندرت اتفاق می افتد که افراد آنلاین باشند یا با گوشی هوشمندشان کار کنند و یک راست سر برنامه ای که هدفشان بوده بروند. اگر میخواهند آب و هوا را چک کنند بعد از آن، ایمیل ها و پیام هایشان را هم چک می کنند و سری هم به اخبار می زنند. تمامی این فرایند آفتی است برای تمرکز حواس که رو کارآمدی تأثیر می گذارد.

نور آبی رنگی که از صفحه‌ی گوشی همراه ساطع می شود می تواند روی کیفیت خوابتان تأثیر بگذارد

قبل تر در هاو کن یو در رابطه با تاثیر نور گوشی و خواب مقاله کاملی منتشر کردیم. اینگونه تصور می شود که نور آبی از طریق چشم ها وارد مغز می شود و روی غده‌ی پینه آل تأثیر می گذارد. این غده در تولید ملاتونین نقش اساسی را ایفا می کند و هورمون ملاتونین همان هورمون تنظیم کننده‌ی چرخه‌ی خواب و بیداری است. پس ابزارهایی که دقیقا کنار تخت خوب مورد استفاده قرار می گیرند می توانند روی توانایی فرد برای استراحت مناسب تأثیر بگذارند.

این امر به نوبه‌ی خود تأثیرات عمیق و بی شماری روی خلق و خو، سطح انرژی و توانایی تمرکز و به انجام رساندن کار ها دارد.

از آنجایی که می توانیم هر چیزی را فوراً ببینیم دیگر شگفت زده نمی شویم

این یکی نمی تواند صریحاً به کارآمدی مرتبط شود اما با این حال حائز اهمیت و نگران کننده است.

به گفته‌ی ژاکوب ما توانایی مان برای شگفت زده شدن را ازدست داده ایم، چون می توانیم هر آنچه که نیاز داریم را با یک سرچ ساده پیدا کنیم. پاسخ به هر سوال جدیدی که داریم همیشه در دسترس ما و وابسته به حرکت سر انگشت هایمان است. ژاکوب معتقد است این امر در فرایند خلاقیت اخلال ایجاد کرده و مانع رشد قوه‌ی تخیل ما می شود.